Unutulmayan sevgiliye mektup
Çok uzun zamandır kaçıyordum senden. Senden kaçmaya çalıştıkça anladım ki sana daha da yaklaşmışım. Hiç beklemediğim bir anda, tekrar yakalandım sana... O eşsiz gülüşüne... Gecenin bir vakti... Gecenin bir saati...
Ağzımdan artık kelimeler çıkmaz, elime kalemi bir daha almam derken; sel oldu aktı kelimeler... Bu gece sana dair tüm anılar canlandı. Hiç beklemediğim bir anda.. Hiç beklemediğim bir zamanda..
Bunca zaman senden kaçmayı, senden uzak olmayı nasıl başarabildim bilmiyorum. Sanırım gerçekten göz görmeyince gönül katlanıyormuş. Kaçtığım ne varsa yakalandım bu gece.. Gülüşüne yakalandım.. Unuttuğum ya da kendimi unuttuğuma inandırdığım gülüşüne yakalandım..
Sordun ya bana hiç yalan söyledin mi diye. Bilmiyorsun ki sen doğrularla yan yana olamazsın. Senin adın doğrularla yan yana olamaz. Olurda bir gün sana doğruları yine söylersem, sen yine gideceksin. Üzgünüm... Sana ömrümün sonuna kadar yalan söylemek zorundayım.
Bu gece de bitecek... Kendimi işime vereceğim.. Yorgunluktan bayılana kadar çalışacağım.. Yine kaçmaya çalışacağım senden.. Tekrar o eşsiz gülüşünle karşılaşmamak için dua edeceğim.. O büyük acıyı bir daha yaşamamak için dua edeceğim..
Not: Eşit değiliz, sevgimiz eşit değil. Benim içimde fırtınalar koparken sende rüzgar esmiyor. Acı olan bunu bilmek değil de, yanında gözlerinin içine bakarken bunu görmek. Bu gecelik hoşça kal sevgilim.
Mahmut Can Değirmenci / Bulabilirim.com
